16-11-2022
In mei 2015 introduceerde de Europese Commissie de hotspotbenadering. Deze inspanning, ook bekend als het EU-hotspotsysteem, maakt deel uit van een noodplan om de EU-lidstaten bij te staan die te kampen hebben met een extreme migratiebehoefte aan de buitengrenzen van de EU.
De Europese Commissie (EC) kondigde oorspronkelijk in april 2015 de Europese agenda inzake migratie aan, met als doel dringende migratieproblemen aan te pakken en de lidstaten uit te rusten met de instrumenten die zij nodig hebben om illegale migratie aan te pakken. Het Hotspot-systeem is een van de maatregelen om op middellange en lange termijn een verantwoord en rechtvaardig migratiebeheer te waarborgen.
De situatie aan de buitengrens van de EU verschilt per lidstaat, waarbij sommige, zoals Italië en Griekenland , met aanzienlijk meer migrerende aantallen worden geconfronteerd dan de rest van Europa – en dus verschillende reacties vereisen.
WAT IS DE HOTSPOT-AANPAK OF HET HOTSPOT-SYSTEEM VAN DE EU?
Om het hotspot-systeem van de EU te begrijpen, moet men eerst begrijpen wat een hotspot is.
Onder normale omstandigheden kunnen de lidstaten hun buitengrenzen van de EU doeltreffend controleren. Desalniettemin worden sommige landen geconfronteerd met veel grotere problemen die verdere hulp van de EU-autoriteiten nodig hebben. Hotspots zijn gebieden langs de grenzen van deze landen met een veel hogere migratiedruk .
De regionale taskforce van de EU (EURTF) implementeert versterking van de grenscontrole in Europese hotspots, en de hotspotbenadering is het systeem dat door deze agentschappen wordt gebruikt om migratieproblemen aan te pakken .
Europol en Eurojust, die onderzoeken ondersteunen die gericht zijn op het ontmantelen van smokkel- en mensenhandelnetwerken , zijn twee andere agentschappen die EU-lidstaten helpen bij specifieke grenscontroletaken in hotspots.
HOE WERKT HET HOTSPOT SYSTEEM?
Lidstaten zijn volgens de EU-wetgeving verplicht om de volgende procedures te volgen met betrekking tot aankomende migranten:
- Identificeer
- Registreer
- Vingerafdruk
De Hotspot-aanpak tracht de operationele ondersteuning te bieden die nodig is om deze activiteiten zo snel mogelijk te kunnen afhandelen. Voorts richt het Hotspot-systeem zich op de debriefing en terugkeer van asielzoekers.
De volgende Europese agentschappen zijn naar hotspots gestuurd om de autoriteiten van elke lidstaat bij te staan met de juiste taken:
- Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (EASO)
- Europol
- Europees agentschap voor grensbewaking en kustbescherming (Frontex)
- Eurojust
- eu-LISA
Mensen die asiel aanvragen, worden via het Hotspot-systeem onmiddellijk naar de juiste asielprocedures geleid.
Daarna helpen ondersteuningsteams van het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (EASO) bij de behandeling van asielaanvragen . Daartoe wordt informatie verstrekt over procedures en hervestiging, en worden asielzoekers gekoppeld aan de juiste EU-lidstaat voor hervestiging.
Bovendien draagt het Hotspot-systeem bij aan de tijdelijke herplaatsingsregelingen van de EC.
Migranten die geen bescherming nodig hebben, worden een andere kant op geleid. Het Europees Grens- en kustwachtagentschap (FRONTEX) is verantwoordelijk voor het beheer van de repatriëringsinspanningen van deze illegale migranten.
FRONTEX helpt EU-lidstaten ook met registratie- en identificatieprocedures door Joint Screening Teams te sturen.
Wanneer een irreguliere migrant asiel wordt geweigerd of wordt verklaard dat hij geen recht heeft om in de Europese Unie te blijven, helpt Frontex de nationale autoriteiten bij het organiseren van de repatriëring van de persoon.
Momenteel is eu-LISA verantwoordelijk voor de ontwikkeling van ETIAS en het operationele beheer van het Eurodac-systeem. Eu-LISA biedt ook ICT-vaardigheden voor het nemen van vingerafdrukken van asielzoekers .
EU-LIDSTATEN DIE DE HOTSPOT-AANPAK GEBRUIKEN
Griekenland en Italië hebben de Hotspot-aanpak al toegepast . Andere EU-lidstaten kunnen echter via het mechanisme om hulp vragen als dat essentieel wordt geacht. Na een gezamenlijke evaluatie door Frontex en het EASO kan meer steun worden verleend.
Het Hotspot-systeem is ook verantwoordelijk voor het assisteren bij de uitvoering van noodverhuizingsmethoden die zijn goedgekeurd door de Raad van de Europese Unie. De lidstaten regelden de overbrenging van 160.000 asielzoekers uit Griekenland en Italië naar andere EU-landen.
Het doel van deze herplaatsingssystemen is om de Europese solidariteit te versterken door de verantwoordelijkheid voor asielzoekers over alle lidstaten te verdelen en zo de druk op de hotspots enigszins te verlichten.
Hoewel de meeste lidstaten van de Europese Unie aan hun herplaatsingsverplichtingen hebben voldaan , hebben andere dat niet gedaan. Bijgevolg werden inbreukprocedures ingeleid tegen Tsjechië, Hongarije en Polen.
Migratie is een van de meest urgente problemen van de Europese Unie. Hotspotbeheer is een cruciaal onderdeel van de EU-bijstand aan Griekenland en Italië bij hun aanpak van humanitaire crises en grenscontrolecrises .
Desalniettemin blijven de omstandigheden waaronder kwetsbare migranten en asielzoekers aan de grenzen van de Europese Unie worden opgevangen, een bron van zorg in termen van:
- Overbevolking
- Toestand van de kampvoorzieningen
- Leefomstandigheden
Als gevolg hiervan heeft het Europees Parlement zijn oproep aan de lidstaten bevestigd om stappen te ondernemen om te garanderen dat de basisrechten van asielzoekers en migranten niet worden geschonden.
HOTSPOTREGIO’S IN DE EUROPESE UNIE
Toen ongekende aantallen vluchtelingen , asielzoekers en andere migranten de buitengrenzen van de EU bereikten , werden in eerste instantie hotspotlocaties ontdekt. Momenteel beschikken slechts twee EU-lidstaten over deze eerste opvangfaciliteiten: Griekenland en Italië.
HOTSPOTS IN ITALIË
De Italiaanse autoriteiten hebben momenteel vijf hotspots ingesteld , die op de volgende locaties te vinden zijn:
- Lampedusa
- Trapani
- Pozzallo
- Taranto
- Messina
HOTSPOTS IN GRIEKENLAND
De Griekse regering heeft bovendien vijf hotspots ingesteld op de volgende eilanden:
- Lesbos
- Samos
- Chios
- Kos
- Leros
DE ROL VAN DE ETI’S BIJ DE AANPAK VAN DE ONEVENREDIGE MIGRATIEDRUK
Het Europees Reisinformatie- en Autorisatiesysteem is in 2016 voor het eerst geautoriseerd en is sindsdien in ontwikkeling. ETIAS, dat naar verwachting in november 2023 zijn debuut zal maken, is bedoeld om migratieafwijkingen in het Schengengebied aan te pakken en te verminderen .
De Europese Unie zal degenen die een risico kunnen vormen verbieden om Europa legaal binnen te komen door visumvrije reizigers te dwingen zich voor vertrek online te registreren voor een ETIAS .
ETIAS wordt een vereiste voor reizigers met paspoorten van gekwalificeerde landen . Een eenvoudig online formulier met de persoons-, paspoort-, contact- en reisgegevens van de bezoeker zal worden gebruikt om de Europese reistoestemming te krijgen.
Het IT-systeem zal vervolgens de gegevens van de sollicitanten vergelijken met verschillende beveiligingsdatabases om te verifiëren dat de reiziger het welzijn en de veiligheid van de EU-lidstaten niet in gevaar brengt.
De meeste reisdocumenten van aanvragers worden binnen de eerste 24 uur verstrekt. Als hun gegevens echter een hit in het systeem genereren en ontdekken dat ze eerder de Europese migratieregels hebben overtreden, kan dit ertoe leiden dat hun ETIAS wordt geweigerd .